به گزارش راسخون به نقل از پایگاه فرهنگستان علوم اسلامی به نقل از پایداری ملی، حجت الاسلام دکتر علیرضا پیروزمند عضو هیات علمی فرهنگستان علوم اسلامی  درسومین نشست علمی بررسی آسیب های اجتماعی باعنوان «خانواده و آسیب های اجتماعی» که در پژوهشکده «مطالعات اسلامی آسیب های اجتماعی دانشگاه شاهد» برگزار شد به ارائه نظرات خود در زمینه  نقش خانواده، مسجد و مدرسه در کنترل آسیب های اجتماعی پرداخت. گزارش اجمالی این نشست، ارائه می گردد:
***

در ابتدای جلسه استاد پیروزمند بامطرح کردن این سوال که رابطه متقابل خانواده و آسیب های اجتماعی چیست، گفت: در بررسی رابطه متقابل خانواده و آسیب های اجتماعی دو نوع نگاه وجود داردکه باید مکمل یکدیگر شوند، یکی تاثیر نگاه اسلامی به خانواده و توجه به «درون خانواده» به این معنی که اسلام چه ساختاری را در درون خانواده طراحی و مهندسی کرده است و دیگری «برون خانواده» از این دو زاویه که هم به درون خانواده و هم به برون خانواده بنگریم که خانواده چه تاثیرات مثبتی درکاهش آسیب‌های اجتماعی خواهد داشت.

وی در خصوص سوال اصلی پژوهش به امکان پذیری کاهش آسیبهای اجتماعی به واسطه خانواده اشاره کرد و افزود: سطوح بحث در سه بخش قابل ارائه است. سطح اول و سطح خرد، مصونیت بخشی نسبی خانواده از ایجاد آسیب اجتماعی است و در سطح دوم و کلان، توانمند سازی خانواده در کاهش آسیب‌های اجتماعی مورد بحث است و سطح فراکلان این است که نقش آفرینی خانواده در پدید
گسترش افسارگسیخته و غیرقاعده مند فضای مجازی بیشترین آسیب را به بنیان خانواده و فضای اجتماعی جامعه ایران وارد کرده است، گویی فضای مجازی به فضای واقعی طعنه می زند و بستری را برای افزایش آسیب های اجتماعی ایجاد می کند.
نیامدن آسیب‌های اجتماعی چگونه است.

پیروزمند در بیان این مسئله که کدام پدیده اجتماعی بیشترین آسیب را به بنیان خانواده و جامعه ایرانی واردکرده است، به بهم ریختگی نقش ها در خانواده اشاره کرد و افزود: در خانواده عوامل درونی مانند زن سالاری، کودک سالاری، واگذاری تربیت به غیر خانواده، اشتغال زنان، تضعیف روابط خانوادگی و عدم الگوگیری نسلی باعث ایجاد آسیب های اجتماعی گردیده و عوامل متعددی نیز به عنوان عوامل برون خانوادگی بر ایجاد آسیبهای اجتماعی موثر است.

این استاد حوزه و دانشگاه در خصوص عوال بیرونی به عنوان نمونه به فضای مجازی اشاره کرد و گفت: گسترش افسارگسیخته و غیرقاعده مند فضای مجازی بیشترین آسیب را به بنیان خانواده و فضای اجتماعی جامعه ایران وارد کرده است، گویی فضای مجازی به فضای واقعی طعنه می زند و بستری را برای افزایش آسیب های اجتماعی ایجاد می کند. بهتر بود قبل از استفاده از فضای مجازی، سواد رسانه ای را به خانواده ها و نسل جوان امروز آموزش می‌دادیم.

وی تصریح کرد: استفاده از فضای مجازی بخصوص شبکه اجتماعی مانند تلگرام به عنوان یک ابزار ارتباطی با اجتماع، به صورت تصاعدی درحال افزایش است، البته به این معنا نیست که ما با تکنولوژی ارتباطی، مشکل داریم بلکه معتقد هستیم که این تکنولوژی باید درخدمت ارزش های اسلامی و سبک زندگی اسلامی و فرهنگ اسلامی قرار بگیرد.

عضوگروه علم اصول احکام حکومتی بابیان اینکه خانواده ، مدرسه و مسجد سه راس یک مثلث مهم درکاهش آسیب های اجتماعی مطرح هستند، درادامه گفت: اولین قدم تاثیر گذار در کاهش آسیب های اجتماعی، پیوند مستحکم بین خانواده، مدرسه و مسجد است.

حجت الاسلام پیروزمند اظهار کرد: اگربتوان سه راس مثلث یعنی خانواده، مسجد و مدرسه را ساختارمند کرده و حمایت کنیم و باید بگویم که پاشنه آشیل ساختاری خانواده، مسجد محوری است و پاشنه آشیل مسجد محوری، روحانیت محوری است، آنوقت می توانیم بگوییم گامی تاثیرگذار در کاهش آسیب های اجتماعی برداشته‌ایم.

وی ادامه داد: استمرار و جهانی شدن انقلاب، پیشرفت اسلامی_ایرانی، حفظ و ارتقا هدایت اسلامی_ایرانی و تربیت نسل مومن، انقلابی و کارآمد، به کنترل و رفع آسیب‌های اجتماعی وابسته است.

حجت الاسلام پیروزمند با اشاره به این نکته مهم که جامعه متدین امروز، شدت نیازمندی فرهنگی و اجتماعی خود را به روحانیت درک نکرده است، خاطرنشان کرد: این سوال در این موضوع را مطرح می کنم که سرانه جمعیت کنونی جامعه ما نسبت به روحانیت چقدر است؟ چند درصد از خانواده ها
در خانواده عوامل درونی مانند زن سالاری، کودک سالاری، واگذاری تربیت به غیر خانواده، اشتغال زنان، تضعیف روابط خانوادگی و عدم الگوگیری نسلی باعث ایجاد آسیب های اجتماعی گردیده و عوامل متعددی نیز به عنوان عوامل برون خانوادگی بر ایجاد آسیبهای اجتماعی موثر است.
فرزندانشان را تشویق می کنند که طلبه بشوند، از طرفی باید متذکر شوم جامعه روحانیت ارایه خدمات دینی و فرهنگی به جامعه را جزو وظایف خود میداند.خانواده ها باید با روحانیت پیوند بخورند تا فرهنگ دینی مانند چشمه زلالی ازکانون این نهاد تاثیر گذار بجوشد.

وی در ادامه افزود: نسخه عملی در بحث کاهش و رفع آسیب های اجتماعی مساجد و حسینیه ها هستند از این ظرفیت های ناب موجود باید درجهت جوشش و فوران فرهنگ، تربیت و دین و اخلاق در جامعه توسط خانواده ها استفاده کرد.نسخه عملی از این ساده تر که خانواده ها دست فرزندانشان را بگیرند و به مساجد و ‌حسینیه ها ببرند.در حال حاضر در تهران با کمبود مسجد مواجه هستیم زیرا بجای ساختن مسجد ساختن برج های سر به فلک کشیده در دستور کارمهندسان شهری قرار دارد.

ابراهیمی، عضو هیات علمی گروه جامعه شناسی دانشگاه شهید بهشتی نیز در این نشست با اشاره به مطالعات اسلامی به عنوان خلاء موجود، در آسیب های اجتماعی گفت: در حوزه خانواده به شدت با خلاء اطلاعات و داده مواجه هستیم یعنی تصویر خیلی روشنی از خانواده نداریم که در درون خانواده چه اتفاقاتی در حال رخ دادن است، باید بگویم اطلاعات رسمی مانند آمار طلاق در حوزه خانواده وجود دارد اما آمار رسمی و دقیقی در حوزه طلاق عاطفی بین همسران و خیانت همسران به یکدیگر در دست نداریم.

فرهمند پور، عضو هیات علمی دانشگاه تهران نیز با حضور در این نشست اظهار کرد: امروزه حتی خانواده‌های متدین جامعه که به شدت پایبند ایفای نقش های دینی خودشان در قبال اعضای خانواده هستند و دچار فقر اطلاعاتی، فقر آموزش، فقر مهارت هستند. قبول کنیم به نظام روحانیت امروز در آگاهی بخشی به خانواده ها که چگونه پدر و مادر مورد قبول و طراز دین باشند به خوبی ایفای نقش نکرده است.

وی پیشنهاد داد: در بحث کاهش آسیب‌های اجتماعی با محوریت خانواده، احتیاج به طرح های ضربتی کوتاه مدت فوری داریم، امروزه باهجمه‌های بیرونی مواجه هستیم که خانواده به شدت نیازمند طرح های ضربتی برای ایفای نقش فعال در ارتباط با شرایط محیط پیرامونی است. به این معنی وقتی من به عنوان مادر فرزندم را در شرایط کنونی جامعه ( شرایط مدرسه، محیط، خانواده دانش آموزان همکلاس بافرزندم) در شبکه‌های مجازی مراقبت می‌کنم، نیازمند یک سازماندهی دراز مدت هستیم.